بی‌رحم من از من سفر خویش نهان کرد
تا خاطر ازو خوش بود، اما نتوان کرد

از شوق عنانگیری او جان به لب آمد
هرگاه دلم اندیشه آن دست و عنان کرد

فریاد که در عشق تو خود را و مرا غیر
از طعنه بی‌فایده رسوای جهان کرد

عام است چنان گرمی عشق تو، که ما را
افسرده ز همصحبتی هم‌نفسان کرد

گر بی‌سبب آزرده شد آن شوخ ز میلی
غم نیست، همین بس که ز اغیار نهان کرد

«میرزا قلی میلی مشهدی »
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir