۹۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۷

از تو ای شمع، من سوخته خرمن سوزم
همه نزدیکتر از من به تو و من سوزم

نوگلی هر شرر آتشم آید به‌نظر
شب که با یاد تو در گوشه گلخن سوزم

ننگرم جانب گل کز غم روی تو مباد
بر کشم آهی و در آتش گلشن سوزم

گرمی آه شرربار من ای خصم ببین
بر حذر باش ازین آتش دشمن سوزم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.