هوش مصنوعی: شاعر از طلب زر (طلا) سخن می‌گوید و بیان می‌کند که زر ارزشمند است و نباید به راحتی به دیگران داده شود. او از این که زر به دست افراد نالایق می‌افتد و بی‌ارزش می‌شود، اظهار ناراحتی می‌کند و تأکید می‌کند که زر باید برای اهداف ارزشمند و بلندمدت استفاده شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم قدیمی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۴ - به مفت نیز نیرزد

زری که می‌طلبم دوش لطف فرمودی
ز من کسی نستاند به سد هزار نیاز

به مفت نیز نیرزد و گرنه هم خود گوی
که من چرا زر مفتی چنین دهم به تو باز

به هزل دست به دستش برند و اندازند
به جان رسیدم از این دست بر دو دست انداز

زریست لایق همیان و کیسهٔ تاجر
چرا که خرج نگردد به سالهای دراز
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳ - عباس بیگ گردون قدر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵ - ماه نا تمام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.