هوش مصنوعی: شاعر در این متن از وضعیت زندگی خود و نعمت‌هایی که دارد سخن می‌گوید. او از خانه‌ای که به لطف شاه دارد و از مواد غذایی مانند آرد، برنج، گوشت و روغن که در اختیارش است، یاد می‌کند. سپس به این موضوع اشاره می‌کند که در ولایت مخاطبش، این نعمت‌ها ممکن است کم‌قیمت یا بی‌ارزش باشند.
رده سنی: 12+ این متن دارای مفاهیم شاعرانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌ها و اصطلاحات قدیمی ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد، که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۲۶ - یعنی کشک

نام جویا کنون که دیده ابر
هست چون چشم عاشقان پراشک

خانه‌ای دارم از عنایت شاه
که برد دیگ حجله بر وی رشک

آرد در خم ،برنج در انبان
گوشت بر سیخ و روغن اندر مشک

نیست دانم که در ولایت تو
هست و کم قیمت است یعنی کشک
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵ - ماه نا تمام
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷ - بر تخت نشستن شاه اسماعیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.