هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی چهره معشوق و درد ناشی از نگاه او سخن می‌گوید. چشم‌های معشوق مانند تیغی است که بی‌گناه شاعر را می‌کشد و عشق، خون او را می‌طلبد. شاعر از سیاهی و سوختن در آتش عشق شکایت دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به درد و رنج عشق ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۹

ابرو نبود زینت آن روی چو ماه
کان چشم مرا چو کشت بی‌جرم و گناه،

تیغش ز برای خون من شحنهٔ عشق
بنهاد به روی آتش وگشت سیاه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.