هوش مصنوعی:
شاعر احساس حسرت و اندوه شدید خود را هنگام نگاه کردن به معشوق بیان می‌کند و سپس به گریه می‌افتد تا درد دلش را بیرون بریزد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و احساسات پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع شعرهای کلاسیک معمولاً برای نوجوانان و بزرگسالان جذابیت بیشتری دارد.
شمارهٔ ۲۹
حسرت فرو خورم چو به رویش نظر کنم
آنگه به گریه افتم و از دل بدر کنم
آنگه به گریه افتم و از دل بدر کنم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
