هوش مصنوعی:
شاعر به مخاطب هشدار می‌دهد که هجو کردن ریشه‌ها را از بین می‌برد و هیچ میوه‌ای به بار نمی‌آورد. او از مخاطب می‌خواهد که جانب خود را بگیرد و حکم کند. شاعر همچنین به وعده‌های خود و مخاطب اشاره می‌کند و از او می‌پرسد که آیا حتی برای یک لحظه قلم و کاغذ را برای هجو کردن کنار می‌گذارد یا نه.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم پیچیده‌ای مانند هجو، اخلاقیات و تعاملات اجتماعی است که برای درک کامل آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز است. همچنین، ممکن است برخی از مفاهیم برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۴۲ - هجو خواجه
ای خواجه هجو ریشه فرو می‌برد، بترس
شاخی‌ست این که می‌ندهد میوهٔ بهی
حاکم تو باش و جانب خود گیر و حکم کن
کردم در این معامله من با تو کوتهی
شاعر اگر تو باشی و از من طمع کنی
این وعده‌ها دهم که تو دادی و می‌دهی
هم خود بگو که از پی تحریر هجو من
یک لحظه کاغذ و قلم از دست می‌نهی ؟
شاخی‌ست این که می‌ندهد میوهٔ بهی
حاکم تو باش و جانب خود گیر و حکم کن
کردم در این معامله من با تو کوتهی
شاعر اگر تو باشی و از من طمع کنی
این وعده‌ها دهم که تو دادی و می‌دهی
هم خود بگو که از پی تحریر هجو من
یک لحظه کاغذ و قلم از دست می‌نهی ؟
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱ - بنای بخت بنیاد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳ - تاریخ علم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
