هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از احساسات عمیق خود سخن می‌گوید، از عشق و رنجی که تجربه می‌کند. او از تشبیه‌های زیبایی مانند شمع، آب حیات، و چوب‌دار استفاده می‌کند تا احساساتش را بیان کند. همچنین، از طبیعت و عناصری مانند گل و سرو برای توصیف عشق و آرزوهایش بهره می‌برد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیه‌های ادبی و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۴

منت خضر بر سرم نیست، چو شمع انجمن
آب حیات می دهد، آتش سوختن مرا

جوهر چوب‌دار را ساخته ام طلسم خود
تا نبرد به هر طرف، کشمکش رسن مرا

نازکی شمیم گل، طرح درشتی افکند
بی قد سرو او بود گر هوس چمن مرا
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.