منت خضر بر سرم نیست، چو شمع انجمن
آب حیات می دهد، آتش سوختن مرا

جوهر چوب‌دار را ساخته ام طلسم خود
تا نبرد به هر طرف، کشمکش رسن مرا

نازکی شمیم گل، طرح درشتی افکند
بی قد سرو او بود گر هوس چمن مرا