هوش مصنوعی: این متن شعری است که از احساسات عمیق و دردهای درونی سخن می‌گوید. شاعر از ذوق و شوقی که گاه مانند سیلی بر صورت می‌خورد و گاه مانند نوازش مادرانه است، صحبت می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به کاهش و سوزش درونی دارد که مانند شمع در دل می‌سوزد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاری است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند درد درونی و کاهش وجودی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.

شمارهٔ ۶۷

به روی ما چو دف از ذوق می زند سیلی
گهی که مادر گیتی کند نوازش ما

کسی که بزم نشین غم است، می داند
که همچو شمع ز سوز دل است کاهش ما
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.