۹۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۳

روان کردم به کویش قاصدی از اشک و می ترسم
کزین کودک نیاید تندرفتاری چو کاهل‌ها

بیابان‌گردی شوق توام از بس که عادت شد
بود در راه‌ها آسایشم بهتر ز منزل‌ها
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.