هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ناتوانی عقل در برابر ستمگری روزگار و گردون سخن می‌گوید و به ناامیدی و شکایت از شرایط اشاره دارد. او از قانع نشدن به کم و تحمل سختی‌ها می‌گوید و احساس درماندگی را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که درک آن برای سنین پایین دشوار بوده و ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم یا ناامیدکننده باشد.
شمارهٔ ۹۵
می شد از خشک و تر این خاکدان قانع به سنگ
عقل اگر می بود چون کبک دری، دیوانه را
با ستم فرمای گردون، راه حرفی وانشد
ماند در دل شکوه ها از آسیابان دانه را
عقل اگر می بود چون کبک دری، دیوانه را
با ستم فرمای گردون، راه حرفی وانشد
ماند در دل شکوه ها از آسیابان دانه را
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
