۹۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۷

امشب من و چشم قدح و دیدن مهتاب
مینا و سر گریه ز خندیدن مهتاب

تردستی ساقی نرسیده ست به جایی
کامشب نکند خواهش گل چیدن مهتاب

در کوی تو پاکان غم شبگرد ندارند
چیزی نتوان یافت ز کاویدن مهتاب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.