هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عرفانی-اخلاقی است که مخاطب را از غفلت و خوابیدن (به معنای بی‌توجهی به حقایق وجودی) برحذر می‌دارد و او را به بیداری و توجه به روشنایی دل و مبارزه با دشمنان درونی و بیرونی دعوت می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر برای درک و تجربه‌ی مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مبارزه با دشمنان درونی و بیرونی نیازمند سطحی از بلوغ فکری و عاطفی است که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۱۳۷

همچو شبنم با گل و سوسن مخواب
شب نشینی کن درین گلشن مخواب

ای که از تاریکی دل چون شبی
گر هوس داری دل روشن، مخواب

فوج اختر، دشمن جان تواند
روبروی لشکر دشمن مخواب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.