بیا که بی سرزلف تو موج باده ناب
به رنگ حلقه ماتم، کدورت انگیز است

بهار حسن ترا برگ ریز عشوه مباد
که از هوای توام ابردیده گل بیز است

به دور نرگس او، دل ز خون لبالب کن
که می پرست، طلبکار جام لبریز است