هوش مصنوعی: این شعر از عمری پر از رنج و بیماری سخن می‌گوید، امیدهای بربادرفته، و ناتوانی در تغییر سرنوشت. همچنین اشاره‌ای به گذر عمر و ماندگاری نام دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی، ناامیدی و اشاره به رنج‌های زندگی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. درک این متن نیاز به تجربه‌ی بیشتری از زندگی دارد.

شمارهٔ ۲۳۴

همچو نرگس، مدت عمرم به بیماری گذشت
روزگارم همچو گل، در سینه افگاری گذشت

تخم امیدم چو قارون در طلسم خاک ماند
آب را در مزرعم کار از هواداری گذشت

ترک عادت از محالات است نزد اهل هوش
آسمان کی می تواند از ستمکاری گذشت

نام طغرا ماند از طرح سخن، در شش جهت
گرچه عمرش چون نگین در چاردیواری گذشت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.