هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر حالتی است که فرد به قدری غرق در عشق و توجه به معشوق است که از زیبایی‌های دیگر جهان غافل می‌شود. شاعر با اشاره به زلف یار و شب بی‌سحر، از دلبستگی و بی‌خبری خود از جهان اطراف سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این شعر更适合 افرادی که با ادبیات و احساسات پیچیده آشنا هستند.
شمارهٔ ۲۸۶
هرکس به رخت نظر ندارد
از باغ طرب، خبر ندارد
پیوسته به روز زلف یاریم
هرگز شب ما سحر ندارد
از باغ طرب، خبر ندارد
پیوسته به روز زلف یاریم
هرگز شب ما سحر ندارد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
