هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از نگاه بیاعتنای معشوق گلرخ شکایت میکند و اشاره میکند که حتی تصویرش نیز از نگاه او میگریزد. سپس به زندگی و کار در دنیا اشاره دارد که گاه پاداش به کسانی میرسد که هیچ کاری نکردهاند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر پیچیده باشد. همچنین، نگاه انتقادی به اجتماع نیاز به درک بالاتری از زندگی دارد.
شمارهٔ ۳۶۳
بدین سان رخ ز من گر آن گل بدخو بگرداند
به تصویرش اگر افتد نگاهم، رو بگرداند
ز بهر کار بدین کارخانه آمده ایم
که مزد می دهد آن را که هیچ کار نکرد
به تصویرش اگر افتد نگاهم، رو بگرداند
ز بهر کار بدین کارخانه آمده ایم
که مزد می دهد آن را که هیچ کار نکرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.