هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از تلخی جدایی پس از وصال سخن می‌گوید و آن را به موی سفیدی در میان زلف سیاه تشبیه می‌کند که دلخراش و ناگهانی است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۳۷۶
در شب وصل، نمایان شدن صبح فراق
دلخراش است چو در زلف سیه، موی سفید
دلخراش است چو در زلف سیه، موی سفید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
