هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت و تأثیر آن بر روح انسان می‌پردازد. همچنین، اشاره‌ای به بی‌تأثیری نصیحت در میان رندان دارد و از گرمی و شور زندگی در مقابل سردی و بی‌حرکتی سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۹۱

با روی تو خورشید جهانگرد چه باشد
در پیش گل سرخ، گل زرد چه باشد

بر هم نخورد صحبت رندان ز نصیحت
گرم است چو هنگامه، دم سرد چه باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.