هوش مصنوعی: شاعر در این متن از گذر سریع زمان و ناپایداری زندگی سخن می‌گوید. او با وجود تلاش برای یافتن شادی، احساس می‌کند که فرصت کافی برای نشاط ندارد و حتی پیش از رسیدن اجل، خود را برای مرگ آماده می‌سازد. در نهایت، امیدوار است که بهانه‌ای برای آرامش و خواب شاد پیدا کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق فلسفی درباره مرگ، گذر زمان و جستجوی شادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و تأمل‌برانگیز آن مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۴۶۰

حباب وقت خودم در شط تنک ظرفی
چه لب به خنده گشایم، که نیست تاب نشاط

اجل نیامده، بالین مرگ می سازم
بدین بهانه مگر سر نهم به خواب نشاط
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.