هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس تأسف و حسرت عمیق در دل خود سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که با وجود داشتن روزی و رزق، همچنان از گذشته پر از حسرت و اکنون پر از تأسف رنج می‌برد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی مانند حسرت و تأسف است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، زبان و سبک شعر کلاسیک ممکن است برای سنین پایین جذاب یا قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۴۷۱
بس که دارم از تغابن در دل محزون تأسف
می دود بی اختیارم بر لب پر خون تأسف
در کنار خوان قسمت، نیستم بی رزق و روزی
خورده ام زین پیش حسرت، می خورم اکنون تاسف
می دود بی اختیارم بر لب پر خون تأسف
در کنار خوان قسمت، نیستم بی رزق و روزی
خورده ام زین پیش حسرت، می خورم اکنون تاسف
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
