هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی و نزاکت بدن و خیال معشوق اشاره دارد و از گل به عنوان نماد زیبایی و گذرا بودن استفاده می‌کند. همچنین، به ناآگاهی دل و باغ از حضور و غیاب معشوق و گل اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و نمادین است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری داشته باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تمثیل‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۴۸۷
ای قبای تو خوشاینده چو پیراهن گل
می دهد بوی نزاکت بدنت چون تن گل
دل چه داند که خیال تو کی آمد، کی رفت
باغ را نیست خبر ز آمدن و رفتن گل
می دهد بوی نزاکت بدنت چون تن گل
دل چه داند که خیال تو کی آمد، کی رفت
باغ را نیست خبر ز آمدن و رفتن گل
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
