هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت بیان می‌کند که تنها چیزی که از خاک وجودش می‌روید، سنبل (نماد عشق و زیبایی) است و این نشان‌دهنده‌ی دلبستگی شدید او به معشوق و زیبایی‌های اوست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و غنایی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۴۸۹
هوس پرورده زلف بتانم
نمی روید ز خاکم غیر سنبل
نمی روید ز خاکم غیر سنبل
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
