هوش مصنوعی: شاعر از گذر سریع جوانی و رسیدن به پیری سخن می‌گوید و از مقایسه بهار زندگی (جوانی) با خزان (پیری) ابراز تاسف می‌کند. همچنین، به آرزویش برای دیدن شکوفایی و زیبایی در جوانی اشاره می‌کند که اکنون به برگ‌ریزان پیری تبدیل شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی مانند گذر زمان، پیری و تأمل در زندگی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد یا برای آنها جذابیت نداشته باشد.

شمارهٔ ۵۳۵

جوانی ام به جفا رفت و موسم پیری ست
من از بهار چه دیدم، که از خزان بینم

شب نهال قامتش را دلگشا می خواستیم
برگ ریزانی ازان بند قبا می خواستیم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.