هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و جدایی سخن می‌گوید. او از ماه عذار (معشوق) که در حال سفر است یاد می‌کند و از ناله‌ها و فریادهای عاشقانه صحبت می‌کند. شاعر از دل می‌خواهد که مانند جرس (زنگوله) در محمل معشوق آویزان شود و از ناله و فریاد زبان باز نکند.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبیات کلاسیک فارسی، برای مخاطبانی مناسب است که توانایی درک و تحلیل مفاهیم پیچیده‌تر را دارند. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای سنین پایین‌تر جذابیت کمتری دارند و نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی برای درک کامل دارند.

رباعی شمارهٔ ۴۰

آهنگ سفر می‌کند آن ماه عذار
ای جان که نفس گیر شدی ناله برآر

در محملش آویز دلا همچو جرس
وزناله و فریاد زبان باز مدار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.