بی برکت است چیزی، کان در شماره آید
یارب مباد هرگز، بوس ترا شماره!

پاکان این چمن را، پیرایه ساز قسمت
چون سرو داده یک دلق، آن نیز پاره پاره

بهر شکست توبه، صد آیه رهنمون شد
هرجا به مصحف گل، کردیم استخاره

ریشت سفید گردید، دندان چه سان بماند
چون صبح گشت پیدا، پنهان شود ستاره