هوش مصنوعی:
شاعر از شرایطی می‌گوید که در آن گرفتار شده و همه به او می‌خندند. او اشاره می‌کند که در این دام و قفس، چیزی جز بازی نصیبش نشده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، موضوعات غم و اندوه و گرفتاری ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۶۹۰
بر ما چه سان نخندد، دام و قفس ز هر سو؟
کز صیدگه نخوردیم چیزی به غیر بازی
کز صیدگه نخوردیم چیزی به غیر بازی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
