هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، مفاهیم عمیقی مانند رضایت به آنچه داریم، قدردانی از زیبایی‌های طبیعی، و اهمیت پاکی و طهارت درونی را بیان می‌کند. شاعر از آینه، گل، سرو، و خط پیاله به عنوان نمادهایی برای انتقال این پیام‌ها استفاده کرده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.
شمارهٔ ۷۱۰
چو رخ در آینه بینی، گل آرزو نکنی
چو بنگری به قد خود، به سرو رو نکنی
خط پیاله بود آیتی ز سوره نور
به این مقاله حق، دست بی وضو نکنی
به دست من چو دهی گل، ببوی و خوشبو کن
که بوی خوش ندهد گل اگر تو بو نکنی
چو بنگری به قد خود، به سرو رو نکنی
خط پیاله بود آیتی ز سوره نور
به این مقاله حق، دست بی وضو نکنی
به دست من چو دهی گل، ببوی و خوشبو کن
که بوی خوش ندهد گل اگر تو بو نکنی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
