هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و اشتیاق خود سخن می‌گوید و معشوق را به‌عنوان تنها پناه و آرامش خود می‌ستاید. او از گوهر اشک‌هایش و انتظار برای دیدار معشوق می‌گوید و معشوق را مانند آفتابی توصیف می‌کند که در شب‌های تاریک باقی می‌ماند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه، مناسب مخاطبان با سطح درک بالاتر است.
شمارهٔ ۷۱۳
دامن آرزویم پر شده از گوهر اشک
باید آورد به کویت که خریدار تویی
از خم زلف سیه، پا ننهادی بیرون
آفتابی که بماند به شب تار، تویی
باید آورد به کویت که خریدار تویی
از خم زلف سیه، پا ننهادی بیرون
آفتابی که بماند به شب تار، تویی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
