هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از چرخ و صرصر (باد سرد) شکایت میکند و از آنها میپرسد که چرا با مردم چنین رفتار ناخوشایندی دارند و به آنها توصیه میکند که به کار خود بپردازند و مزاحم دیگران نشوند.
رده سنی:
14+
مفاهیم انتزاعی و استفاده از استعارههای ادبی ممکن است برای کودکان کمسنوسال قابلدرک نباشد. همچنین، درک کامل احساسات بیانشده در شعر نیاز به تجربهی زندگی بیشتری دارد.
شمارهٔ ۷۲۷
ای چرخ ناملایم، با مردمان چه داری؟
دنبال کار خود باش، با این و آن چه داری؟
صرصر! تنت چو مرگ است، دمسردی ات تگرگ است
کارت به شاخ و برگ است، با آشیان چه داری؟
دنبال کار خود باش، با این و آن چه داری؟
صرصر! تنت چو مرگ است، دمسردی ات تگرگ است
کارت به شاخ و برگ است، با آشیان چه داری؟
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.