هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از دل شکسته و ناامید خود سخن می‌گوید که مانند مرغی بر شاخه‌ای بی‌برگ و بار نشسته است. او احساس می‌کند در کشتزار زندگی، فقیر و نیازمند است و هرچه به دست می‌آورد، کوچک‌تر و ناچیزتر از قبل است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی مانند ناامیدی و اندوه است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۹
مرغ دل من زشاخ بی برگ و بر است
در کشت فلک به بینوایی سمراست
چون خوشه اگر به دانه ای چند رسد
هر دانه ز دانه دگر خردتر است
در کشت فلک به بینوایی سمراست
چون خوشه اگر به دانه ای چند رسد
هر دانه ز دانه دگر خردتر است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
