هوش مصنوعی:
شاعر از سینه‌ای که آرام و بی‌حرکت است و از شعله‌ای که خاموش شده، ابراز بیزاری می‌کند. همچنین، از تقدیر تاریک خود می‌نالد که گویی تا قیامت در سوگ خورشید (نماد روشنایی و امید) سیاه‌پوش خواهد ماند.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و نمادین است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب مخاطبانی با درک بالاتر از مفاهیم انتزاعی و احساسی است.
شمارهٔ ۱۰۴
بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند
پوشد کفن شعله و خاموش نشیند
بختم شب تاریست که تا صبح قیامت
در ماتم خورشید سیه‌پوش نشیند
پوشد کفن شعله و خاموش نشیند
بختم شب تاریست که تا صبح قیامت
در ماتم خورشید سیه‌پوش نشیند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
