هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از مضامینی مانند عشق، رنج، تسلیم و خاموشی سخن می‌گوید. شاعر از نمادهایی مانند پروانه، ماهی و شهید استفاده می‌کند تا مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی را بیان کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۱۸

رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید
آب سیه از چشمه خورشید برآید

آهسته‌تر ای دیده گستاخ که آنجا
پروانه نهان از نظر بال و پر آید

چون ماهی ساحل طپد از آرزوی دل
زخمی که شهیدان ترا بر سپر آید

در مذهب ما بر لب تسلیم حرام‌ست
هر ناله که نشکفته ز باغ جگر آید

خاموش فصیحی که به یک ناله نیرزد
حسنی که در آغوش خیال و نظر آید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.