۱۰۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۲

چند ای شوق طواف در و بام تو کنم
آه را دوکش شعله خام تو کنم

چشم گردم همه و نقش جمالت بینم
گوش گردم همه و یاد کلام تو کنم

در قدح جوشم و عکس لب لعلت دزدم
در صراحی شوم و سجده جام تو کنم

چون گدایی که نهد کاسه دریوز به کف
گوش بردارم و دریوزه نام تو کنم

دوش می‌گفت فصیحی ز غم ما مخروش
ورنه این نوش به یک خنده حرام تو کنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.