هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در ستایش محمد مومن و فضایل او سروده شده است. شاعر از دوستی و محبت بی‌شائبه او سخن می‌گوید و از فضل الهی که روزی‌بخش است یاد می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به تولد فرزندی با کرامت و پاکی دل دارد و آرزوی پرورش او در دامن عمر طبیعی را می‌کند. در پایان، از طالع نیک و تاریخ تولد او پرسش می‌شود.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و شعری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان ادبی و استعاره‌های پیچیده، آن را برای سنین بالاتر مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۱۳ - ماده تاریخ تولد
شب محمد مومن آن اخوالصفا
آنکه راه دوستی بی ما زمانی نسپرد
هر چه قسمت روزی ما کرد فضل ایزدی
خواست تا همچون لب شکرش یکایک بشمرد
گفت دوش از جمله فرزندی کرامت کرده است
کش رخ از مرآت دل زنگ کدورت بسترد
گرچه ممکن نیست افزونی برین نعمت ولیک
خواهمش در دامن عمر طبیعی پرورد
گفت چبود طالع مولود گفتم برج فضل
گفت تاریخ تولد چیست گفتم برخورد
آنکه راه دوستی بی ما زمانی نسپرد
هر چه قسمت روزی ما کرد فضل ایزدی
خواست تا همچون لب شکرش یکایک بشمرد
گفت دوش از جمله فرزندی کرامت کرده است
کش رخ از مرآت دل زنگ کدورت بسترد
گرچه ممکن نیست افزونی برین نعمت ولیک
خواهمش در دامن عمر طبیعی پرورد
گفت چبود طالع مولود گفتم برج فضل
گفت تاریخ تولد چیست گفتم برخورد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲ - ماده تاریخ بنای خواجه محمد میرک
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴ - اخوانیه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
