هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت و فصل بهار می‌پردازد و از تأثیر آن بر شادی و نشاط زندگی سخن می‌گوید. شاعر از گل‌ها، عطرها و زیبایی‌های بهار به عنوان نمادهای عیش و شادی یاد می‌کند و بیان می‌کند که بدون حضور این زیبایی‌ها، دل‌ها شاد نخواهند شد.
رده سنی: 12+ متن دارای مضامین شاعرانه و زیبایی‌شناسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بردن است. همچنین، زبان آن نسبتاً ساده و قابل فهم است.

شمارهٔ ۲۳ - ماده تاریخ

مرحبا ای مهین نشیمن قدس
کز تو این خلد گشت منزل عیش

یاریت نوبهار فراش‌ست
که ز تو پر گل‌ست محفل عیش

رنگ گلهای غصه بشکستی
بس که آراستی شمایل عیش

حیرتم سوخت کز چه آب و گلی
کاین قدر نشئه نیست با گل عیش

یک جهان نو‌بهار اگر آید
نشکفد بی تو غنچه دل عیش

در تاریخ تو گشوده شود
چون مکرر شود منازل عیش

رقم نام بانی تو کنند
سر ابیات از انامل عیش
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲ - گلایه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴ - در مذمت کوفته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.