هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات شاعر دربارهٔ ناتوانی در رسیدن به کمال و آرزوهای بلند است. او از خدا می‌خواهد که لایق بهشت و نعمت‌های الهی باشد و از خاکساری و نیازمندی خود سخن می‌گوید. همچنین، شاعر به تأثیر نور الهی در روشنایی وجود خود اشاره می‌کند و از اینکه مدح و ستایش دیگران او را سیراب نکرده، شکایت دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که درک آن برای نوجوانان کم‌سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۸ - در جواب هجویه نادم

واله جلوه مستانه حسرت نادم
یا‌رب از خلد تو مردود چو کوثر نشوم

خاک پای طلبی می‌رسدم گر گویم
گر توام سر ندهی لایق افسر نشوم

شمع بزم ادبی ور نبود پرتو تو
همچو ظلمتکده کفر منور نشوم

دوش گفتند به هجوم قلمت رنجه شده‌ست
شبم از لمعه خورشید مکدر نشوم

من که از مدح تو فربه نشدم روز نخست
سزد امروز گر از هجو تو لاغر نشوم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷ - نویسم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹ - ماده تاریخ وفات ابراهیم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.