هوش مصنوعی: این شعر از ناعادلانه بودن دنیا و مرگ زودهنگام ابراهیم، فردی شایسته و کامل، شکایت می‌کند. شاعر از چرخش روزگار و بی‌عدالتی‌های آن گله دارد و مرگ ابراهیم را ضایعه‌ای بزرگ می‌داند. در نهایت، تاریخ فوت او را با حسرت یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی مانند مرگ، بی‌عدالتی و شکایت از دنیا ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی کلاسیک نیاز به درک ادبی نسبتاً بالایی دارد.

شمارهٔ ۲۹ - ماده تاریخ وفات ابراهیم

داد از این چرخ حشوپرور دون
آه ازین دهر سفله‌طبع لئیم

برکشید از نیام کین تیغی
که به تب لرزه رفت خود از بیم

هر که همچون الف قد افرازد
زندش همچو لام الف به دو نیم

گر همه همچو«حا»ست تاج حیات
پیچدش در کفن چو نقطه جیم

زین همه بدتر آن که داد به باد
گل باغ کمال ابراهیم

نکهتی درنیافته زین باغ
بار بربست و رفت همچو شمیم

ناوزیده بر آن نسیم جهان
کرد پرواز ازین چمن چو نسیم

بود شایسته حیات ابد
گشت کوتاه عمر چون تقویم

دوش رضوان چو در نسیم بهشت
غسل دادش به کوثر و تسنیم

جست تاریخ فوت او گفتم
ز جهان رفت آه ابراهیم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸ - در جواب هجویه نادم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰ - ماده تاریخ قصر گازرگاه هرات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.