هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ناتوانی خود در بیان احساسات و پذیرفته نشدن توسط دیگران می‌گوید. او احساس می‌کند که حتی اگر به روح تبدیل شود، کسی او را نمی‌پذیرد. همچنین، از رد و قبول‌های مکرر خسته شده و تصور می‌کند که حتی آیینه نیز از بازتاب چهره‌اش شرمسار می‌شود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و روان‌شناختی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، احساسات منفی مانند ناامیدی و تنهایی نیاز به بلوغ فکری برای درک و تحلیل دارند.

شمارهٔ ۴۹

آنم که ز من زبان سخن نپذیرد
گر روح شوم تمام تن نپذیرد

از بس که شدم دست زد رد و قبول
آیینه ز ننگ عکس من نپذیرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.