هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد و رنجی می‌گوید که مانند شبیخون به آسمان و موهایش حمله می‌کند. هر ناله‌ای که از لبش بیرون می‌آید، مانند تیری به کمان بازمی‌گردد و دردش را دوچندان می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و درد است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «شبیخون» و «ناوک ناله» نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۴۸

آهم چو بر آسمان شبیخون آرد
بر هر مویم فغان شبیخون آرد

هر ناوک ناله‌ای که لب بگشاید
بر گردد و بر کمان شبیخون آرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.