هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و شوق خود به معشوق سخن می‌گوید و خود را مانند پروانه‌ای سوخته در آتش عشق توصیف می‌کند. او از حسادت و شوق خود برای دیدن معشوق می‌گوید و آرزو می‌کند که مانند مردمک چشم یا آینه‌ای باشد که همیشه روبروی معشوق است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'پروانه پر سوخته' و 'آینه‌پوش' نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۰۳
ای طور ز شوق جلوه‌ات خانه به دوش
پروانه پر سوخته حسن تو هوش
بی دیده ز رشک سویت آیم وز شوق
چون مردمک دیده شوم آینه‌پوش
پروانه پر سوخته حسن تو هوش
بی دیده ز رشک سویت آیم وز شوق
چون مردمک دیده شوم آینه‌پوش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
