هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که با وجود بی‌برگ و باری و بی‌ثمر بودنش، هنرش این است که برای جمال و بخشش معشوق، همچون آیینه‌ای صاف و روشن است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۲۱
هرچند که در باغ تو بی‌برگ و برم
چون شاخ بریده بی‌نوای ثمرم
در شهر محبت تو این بس هنرم
کز بهر جمال عفوت آیینه‌گرم
چون شاخ بریده بی‌نوای ثمرم
در شهر محبت تو این بس هنرم
کز بهر جمال عفوت آیینه‌گرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
