هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غم و اندوه درونی خود سخن میگوید، با اشاره به اشکهای بهاری، داغ لالهزار، نالههای شیرین و گفتوگوی تنهایی با خود در آینه.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مضامین عاطفی عمیق و غمانگیز است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر میتوانند با این احساسات ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۲۲
در دیده ز اشک نوبهاری دارم
در سینه ز داغ لالهزاری دارم
لب پر شکر از ناله زاری دارم
در آینه با خود سروکاری دارم
در سینه ز داغ لالهزاری دارم
لب پر شکر از ناله زاری دارم
در آینه با خود سروکاری دارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.