هوش مصنوعی: شاعر در این متن از تلاش‌های بی‌ثمر و ناکامی‌های خود در زندگی می‌گوید. او بیان می‌کند که هرچه کوشیده تا وضعیت خود را بهبود بخشد، نتیجه‌ای معکوس گرفته و در نهایت به جای پیشرفت، به وضعیتی بدتر دچار شده است. همچنین، او به بدبیاری و اقبال بد خود اشاره می‌کند و خود را به آیینه‌فروشی در شهری کور تشبیه می‌کند که خریداری ندارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق مرتبط با ناامیدی، تقدیر و شکست در زندگی ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، درک استعاره‌های به‌کاررفته (مانند آیینه‌فروش در شهر کور) نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۳۰

یک چند درین رسته پریشان گشتیم
گفتیم گران شویم ارزان گشتیم

در طالع ما کساد بازاری بود
آیینه‌فروش شهر کوران گشتیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.