هوش مصنوعی: شاعر از گذرا بودن عمر و ضرورت استفاده از زمان حال سخن می‌گوید و دعوت به شادی و نوشیدن می‌کند قبل از آنکه مرگ فرا رسد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم فلسفی درباره مرگ و گذرا بودن عمر است و همچنین به میگساری اشاره دارد که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۴۰

ز آن پیش که در قصر عدم خانه کنیم
برخیز که طره طرب شانه کنیم

فرداست که عمر ما شده ملک اجل
امروز بیا که وقف میخانه کنیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.