۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۲

ماییم که جان در گرو صهباییم
بی باده چو باد خاک می‌پیماییم

ما را گویند باده تنها چه خوری
توفیق رفیق ماست کی تنهاییم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.