هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که او و همراهانش عاشق باده‌نوشی هستند و بدون باده، مانند باد بر خاک می‌گردند. همچنین اشاره می‌کند که توفیق رفیقشان است و هرگز تنها نیستند.
رده سنی:
18+
متن اشاره به مصرف باده (شراب) دارد که موضوعی مناسب برای بزرگسالان است و ممکن است برای مخاطبان جوان تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۴۲
ماییم که جان در گرو صهباییم
بی باده چو باد خاک می‌پیماییم
ما را گویند باده تنها چه خوری
توفیق رفیق ماست کی تنهاییم
بی باده چو باد خاک می‌پیماییم
ما را گویند باده تنها چه خوری
توفیق رفیق ماست کی تنهاییم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
