هوش مصنوعی: این متن بیانگر درد و رنج عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید. او از داغ دل، مهر سیاه‌پوش و بوسیدن دست معشوق به نشانه نیاز و عشق یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۵۱

دستش گل داغ از جگر ما چیده
یا ماه به دیده دست او مالیده

یا مهر سیاه‌پوش گردیده چو داغ
و آنگه به نیاز دست او بوسیده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.