هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات شاعر دربارهٔ رنج و غم ناشی از دوری از معشوق و آرامش نهفته در ذات او می‌پردازد. همچنین، اشاره‌ای به تأثیر بیماری و رنج زمانه بر زندگی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۷

آنجا که قضا غم از در وصل تو رفت
در ذات تو آسودگی دهر نهفت

چون رنج زمانه شد به بیماری جفت
صحت ز چه در بستر بیماری خفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.