۹۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۳

ای دوست بیا که بی تو بودن عار است
جان بی تو ز من چو سایه دیوار است

صبح همه بی باده وصلت شام است
نور همه بی نور جمالت تار است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.