هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد فراق و هجران معشوق می‌گوید و هر عنصر طبیعت را نشانه‌ای از این اندوه می‌داند. موهایش به تیر تبدیل می‌شوند، خاشاک غم جای مژگان می‌روید و حتی صاعقه‌ها نیز از زمین هجران می‌جهند. این تصاویر نشان‌دهنده‌ی عمق درد و اندوه شاعر است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی بیشتری نیاز دارد. همچنین، ممکن است نوجوانان کم‌سن‌تر در درک کامل این سطح از احساسات و تصاویر شاعرانه مشکل داشته باشند.
شمارهٔ ۱۰۱
از هر بن موی بی تو پیکان روید
خاشاک غمم بجای مژگان روید
گوئی که پی گیاه هستی من است
هر صاعقه کز زمین هجران روید
خاشاک غمم بجای مژگان روید
گوئی که پی گیاه هستی من است
هر صاعقه کز زمین هجران روید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
